تماس با ما
آدرس
ساعات کاری
مقدمه
روانکاری یک لایه نازک بین نواحی تماس یک یاتاقان ایجاد می کند تا اصطکاک را کاهش دهد، گرما را از بین ببرد و از خوردگی روی توپ ها و مسیرهای مسابقه جلوگیری کند. روانکار بر روی حداکثر سرعت و دمای کارکرد، سطح گشتاور، سطح نویز و در نهایت بر عمر بلبرینگ تأثیر می گذارد. بسته به برنامه، طیف وسیعی از گزینه ها وجود دارد.
روان کننده های معدنی یا مصنوعی بیشترین استفاده را دارند. انواع مختلفی وجود دارد که برای استفاده عمومی یا با سرعت بالا، کاربردهای کم صدا، مقاومت در برابر آب یا دماهای شدید طراحی شده اند.
روان کننده های سیلیکونی دارای محدوده دمایی گسترده ای هستند و ویسکوزیته کمتر با دما تغییر می کند. آنها همچنین مقاومت خوبی در برابر آب دارند و برای استفاده با اکثر پلاستیک ها بی خطر هستند. آنها برای بارها و سرعت های بالا مناسب نیستند.
روان کننده های پرفلورینه یا روان کننده های PFPE غیر قابل اشتعال، سازگار با اکسیژن و بسیار مقاوم در برابر بسیاری از مواد شیمیایی هستند. آنها با پلاستیک یا الاستومر واکنش نمی دهند. بسیاری از آنها فشار بخار پایینی دارند و برای کاربردهای خلاء یا اتاق تمیز مناسب هستند، در حالی که برخی می توانند دمای بیش از 300 درجه سانتیگراد را تحمل کنند.
روان کننده های خشک
روان کننده های خشک در جایی استفاده می شوند که روان کننده های استاندارد ممکن است باعث آلودگی شوند مانند محیط های خلاء. مواد رایجی مانند دی سولفید مولیبدن یا دی سولفید تنگستن ممکن است بر روی توپ‌ها و مسیرهای مسابقه ساییده یا پاشیده شوند تا عملکرد نرم و سرعت بیشتری نسبت به یاتاقان‌های روغن‌کاری نشده داشته باشند.
روان کننده های پلیمری
روان کننده های پلیمری جامد از یک پلیمر مصنوعی آغشته به روغن روان کننده تشکیل شده اند که بیشتر فضای داخلی بلبرینگ را پر می کند. این نوع روان کننده اغلب در یاتاقان های مهر و موم شده در محیط های گرد و غبار یا جاهایی که نشت روان کننده قابل تحمل نیست مانند محیط های تمیز و کاربردهای شفت عمودی استفاده می شود.
روان کننده های جامد دارای مقاومت عالی در برابر آب هستند و در برابر شستشوی منظم مقاومت می کنند. آنها همچنین لرزش بالا و نیروی گریز از مرکز بالا را تحمل خواهند کرد.
گریس های مرطوب کننده
گریس های مرطوب کننده به طور گسترده در قطعات خودرو برای جلوگیری از جغجغه و جیرجیر استفاده می شود. آنها همچنین برای دادن حس “کیفیت” به سوئیچ ها، اسلایدها، رزوه ها و چرخ دنده ها استفاده می شوند. به همین دلیل می توان آنها را در یاتاقان های با چرخش آهسته در پتانسیومترها استفاده کرد.
روان کننده های گرید غذایی
روان کننده های گرید غذایی برای صنایع غذایی و آشامیدنی برای مطابقت با مقررات بهداشتی سخت مورد نیاز است. روان کننده های تایید شده HI برای یاتاقان ها مورد نیاز هستند، در صورتی که ممکن است تماس اتفاقی با مواد غذایی وجود داشته باشد و گریس های تایید شده H2 در جایی که تماسی وجود ندارد استفاده می شود. این گریس ها همچنین به گونه ای طراحی شده اند که در برابر شسته شدن توسط فرآیندهای تمیز کردن بسیار مقاوم باشند.
ویسکوزیته روان کننده
روغن ها و گریس هایی با ویسکوزیته پایین در مواردی که مقاومت غلتشی کم مورد نیاز است مانند ابزارهای حساس استفاده می شود. روان کننده هایی با ویسکوزیته بالاتر ممکن است برای کاربردهای شفت با بار زیاد یا عمودی مشخص شوند. روغن‌های با ویسکوزیته پایین (یا گریس‌هایی با روغن‌های پایه با ویسکوزیته پایین) برای کاربردهای با سرعت بالا ترجیح داده می‌شوند زیرا حرارت کمتری تولید می‌کنند.
اگرچه گریس ها اغلب مقاومت بسیار بیشتری نسبت به روغن ها ارائه می دهند، اما بسیاری از گریس های مدرن با گشتاور کم می توانند ارقام گشتاوری مشابه برخی از روغن ها را تولید کنند، به ویژه در مواردی که از پرکننده با چربی کم استفاده می شود.
روغن ها
اکثر روغن ها قوام خود را در یک محدوده دمایی وسیع حفظ می کنند و به راحتی اعمال می شوند. برای کاربردهای گشتاور بسیار کم، روغن ابزار سبک ممکن است مشخص شود. سرعت‌های کار بالاتر با روغن امکان‌پذیر است، اما، چون تمایل دارد در جای خود باقی بماند، روانکاری مداوم باید توسط جت روغن، حمام روغن یا مه روغن اعمال شود، مگر اینکه سرعت‌ها کم باشد یا چرخش برای دوره‌های کوتاه باشد.
نگهدارنده فنولی آغشته به روغن یا نگهدارنده مصنوعی ساخته شده از ماده ای با ضریب اصطکاک بسیار پایین مانند تورلون نیازی به روانکاری خارجی مداوم ندارد. این نوع نگهدارنده ها اغلب در بلبرینگ های دندانی با سرعت بالا و گشتاور کم استفاده می شوند.
گریس ها
گریس ها روغن هایی هستند که با یک غلیظ کننده مخلوط می شوند تا در داخل بلبرینگ بمانند. گریس ها عموماً برای بارهای سنگین مناسب تر هستند و این مزیت آشکار را دارند که روانکاری مداوم در مدت طولانی بدون تعمیر و نگهداری دارند.
با کمال تعجب، گریس بیش از حد می تواند برای یاتاقان مضر باشد. پر شدن چربی زیاد به معنای مقاومت غلتشی بیشتر (گشتاور بیشتر) است که ممکن است برای بسیاری از کاربردها مناسب نباشد اما بدتر از آن خطر ایجاد گرما است. فضای آزاد داخل یک یاتاقان برای اجازه دادن به گرما از ناحیه تماس بین توپ ها و مسیر مسابقه مهم است.
در نتیجه، چربی بیش از حد می تواند منجر به خرابی زودرس شود، مگر اینکه سرعت پایین باشد. پر کردن استاندارد 25٪ – 35٪ فضای داخلی است، اما در صورت لزوم ممکن است تغییر کند. درصد کمتری ممکن است برای کاربرد با سرعت بالا و گشتاور کم مشخص شود در حالی که پر کردن بسیار بیشتر ممکن است برای کاربرد با سرعت کم و بار زیاد توصیه شود.
گریس ها دارای رتبه بندی سرعت هستند که گاهی اوقات به آنها رتبه بندی “DN” گفته می شود. محاسبه برای “DN” یک برنامه به شرح زیر است:
سرعت بر حسب دور در دقیقه x (شناسه بلبرینگ + OD یاتاقان) ÷ 2
فرض کنید یک بلبرینگ با سرعت 20000 دور در دقیقه می چرخد. شناسه بلبرینگ 8 میلی متر و OD 22 میلی متر است. فرمول بالا DN 300000 تولید می کند، بنابراین گریس باید بالاتر از این رقم باشد. بسیاری از گریس‌های مدرن برای سرعت‌های بالا مناسب هستند و برخی از آنها 1 میلیون DN یا بیشتر دارند.
شرکت های تابعه و همکاران
ساعت کاری
